De spreker ziet de wereld als “failed-state” concept als metafoor voor een wereld met onvoldoende centraal gezag, geglobaliseerd, met mondiale publieke goederen (zeeën) en veiligheid.
Concrete oorzaken voor de gefaalde staat zijn oa de afwezigheid van voldoende internationaal recht, stadsdelen tot landen met “gated communities” voor de bevoorrechten, het voorkomen van krijgsheren (incl Bush en Poetin), theocratieën met meer tot minder radicale religieuze leiders en  het recht van de sterkste en liefdadigheid (incl de financiering van de VN).
Ook is de mondialisering een multiplicator voor een aantal negatieve effecten.

De Verenigde Naties blijven in dit geheel een belangrijk ankerpunt. Er wordt heden een eerder positieve balans gemaakt van de afgelopen 15 jaar millenniumdoelstellingen (Millennium Development Goals, MDG,s). Er is China als positieve uitschieter met weliswaar belangrijke verschillen tussen continenten en de sub-Sahara als probleemzone. De meeste armen blijken voor te komen in middeninkomenslanden en niet in de fundamenteel arme landen. Extreme armoede (inkomen lager dan 1,5 euro per dag) is gedaald van 2 miljard mensen in 1990 en 0,8 miljard in 2015.

De klimaatcrisis, gewapende conflicten en oa de grote financiële crisis waren de grootste bedreigingen.

Op dit ogenblik maakt de VN een nieuw plan voor de volgende 15 jaar waar MDG's worden vervangen door SDG’s of Sustainable Development Goals, waarbij duurzaamheid de mantra is. Het aantal domeinen wordt uitgebreid tot 17 en vertaald in 160 concrete doelstellingen die op korte termijn aan de algemene vergadering ter goedkeuring zal worden voorgelegd.
Alhoewel ook milieu als een rode draad door het beleid loopt wordt de klimaatcrisis binnen een apart VN-proces geregeld. De zogenaamde 21e vergadering hierover (COP21) wordt later dit jaar in Parijs gehouden.

Belangrijk signaal hier is het intussen bilateraal akkoord tussen de US en China. Groeilanden hebben een grotere verantwoordelijkheid waar men zelfs denkt aan een tijdelijke revival van kerncentrales. Een 149 landen hebben intussen plannen handelend in totaal over 90% van de uitstoot. Men kiest duidelijkheid voor een bottom-up aanpak vanuit de aangesloten landen zelf en minder van opgelegde maatregelen.

De spreker is positief over de ontwikkelingen en noemt het huidige tijdvak mogelijk een historisch momentum.

Patron Louis Michielsen organiseert tot slot een korte vragenronde. Hier blijkt de N-Z-solidariteit tussen rijk en arm een belangrijke sleutel te zijn. Een 50% van de rijkdom zit bij 1% van de wereldbevolking, zoals dezer dagen in de pers circuleert. Intussen voelen we de wereldwijde volksverhuizing ook aan onze achterdeur. Of hoe ieder belang heeft bij succesvolle SDG’s.
Louis dankt de spreker en de aanwezigen en daarmee is de aftrap van het nieuwe seizoen gegeven.

© Jozef Konings